Zbrojne wystąpienie żydowskich podziemnych formacji zbrojnych na terenie warszawskiego getta trwało od 19 kwietnia do połowy maja 1943. Jego bezpośrednią przyczyną była decyzja o likwidacji getta warszawskiego podjęta w ramach realizowanego przez hitlerowców planu zagłady europejskich Żydów.

 

Powstanie wybuchło w wigilię żydowskiego święta Pesach, w momencie gdy w tzw. getcie szczątkowym znajdowało się już tylko ok. 50-70 tysięcy Żydów (wobec niemal pół miliona w szczytowym okresie jego zaludnienia).

 

Było to pierwsze miejskie wystąpienie powstańcze w okupowanej przez Niemców Europie. Biorąc pod uwagę brak jakichkolwiek szans na powodzenie nie miało militarnych celów strategicznych lecz stanowiło zbrojną odpowiedź na ludobójstwo. Ze względu na swoją symboliczną wymowę, powstanie w getcie warszawskim uważane jest przez naród żydowski za jedno z najważniejszych wydarzeń w jego historii.