W tym roku, ze względu na pandemię i gwałtowny wzrost zakażeń koronawirusem, obchody Dnia Niepodległości w Józefowie przybiorą wymiar symboliczny. Przedstawiciele miata w imieniu mieszkańców złożą kwiaty pod pomnikiem Józefa Piłsudskiego. 

Burmistrz Marek Banaszek i przewodniczący Rady Miasta Mariusz Batorski złożą kwiaty pod pomnikiem o godz. 12.00. Uroczystą wartę zapewni Muzeum 2 Korpusu Polskiego .

Mieszkańców, którzy pragną uczcić Święto Niepodległości w Józefowie prosimy o indywidualne wizyty przed pomnikiem. Nie zalecamy gromadzenia się.

Proboszcz Parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej informuje, że Msza św. za Ojczyznę odbędzie się o godz. 11:00.

Muzeum 2 Korpusu Polskiego w Józefowie zorganizowało również wystawę tematyczną, którą obecnie można oglądać w Kościele św. Jana Chrzciciela przy ul. Kasprowicza (Michalin), a od najbliższej niedzieli 15.11 w kościele pw. MB Częstochowskiej przy ul. Piotra Skargi (3 Maja).

 

Zdjęcia nadesłane przez Muzeum 2 Korpusu Polskiego w Józefowie.

(Miasto Józefów)

 

 

11 listopada 1918 r. Rada Regencyjna w Warszawie przekazała uwolnionemu z twierdzy magdeburskiej Józefowi Piłsudskiemu naczelne dowództwo i władzę nad podległymi jej wojskami polskimi i w tym samym  dniu Cesarstwo Niemiec podpisało zawieszenie broni kończące działania zbrojne Wielkiej Wojny. Po 120 latach rozbiorów i zniewolenia Polska odzyskiwała niepodległość.

 

W roku 1918 r. wobec rozkładu państw zaborców: monarchii austro-węgierskiej, rewolucji w Rosji i zapowiedzi bliskiej klęski Niemiec, Polacy odczuwali, że odbudowa państwa polskiego jest możliwa a sytuacja międzynarodowa bardzo korzystna. Polacy nie zmarnowali szansy i aktywnie przystąpili do przejmowania władzy na ziemiach polskich okupowanych przez państwa zaborcze.

W Cieszynie już od 19 października 1918 r. działała i sprawowała funkcje rządowe Rada Narodowa Księstwa Cieszyńskiego pod  przewodnictwem księdza Józefa Londzina.

28 października 1918 r. w Krakowie posłowie polscy do parlamentu austriackiego powołali Polską Komisję Likwidacyjną, która dwa dni później przejęła władzę w Galicji. Na jej czele stanął Wincenty Witos, przywódca PSL „Piast”.

31 października rozpoczęto przejmowanie władzy w okupowanej przez Austro-Węgry części Królestwa. W nocy z 6 na 7 listopada w zajętym kilka dni wcześniej Lublinie powołano Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej, którego premierem został Ignacy Daszyński, przywódca galicyjskich socjalistów.

W Warszawie od września 1917 r. działała powołana przez Niemcy i Austro -Węgry - Rada Regencyjna. Jej członkami byli  , arcybiskup Aleksander Kakowski, książę Zdzisław Lubomirski i hrabia Józef Ostrowski. W grudniu 1917 r. Rada Regencyjna  utworzyła gabinet ministrów, na czele którego stanął Jan Kucharzewski. Na początku listopada 1918 r. regenci zdawali sobie sprawę, że ich polityczna rola dobiega końca i starali się powołać rząd, który miałby szerokie poparcie społeczne i któremu mogliby oddać władzę , aby w możliwie krótkim czasie przeprowadzi wybory do Sejmu. Sytuację w Warszawie zmieniło przybycie 10 listopada 1918 r. specjalnym pociągiem z Berlina uwolnionego z twierdzy magdeburskiej Józefa Piłsudskiego.

Na Dworcu Głównym powitał go m.in. reprezentujący Radę Regencyjną  książę Zdzisław Lubomirski.

Tuż po przybyciu do Warszawy Józef Piłsudski odbył rozmowy z członkami Rady Regencyjnej. W ich wyniku zrezygnował z planowanego wyjazdu do Lublina, gdzie od trzech dni na wyzwolonych terenach działał Tymczasowy Rząd Republiki Polskiej z Ignacym Daszyńskim na czele.  Rząd ten zresztą na wiadomość o powrocie Piłsudskiego z Magdeburga oddał mu się do dyspozycji.

Na decyzję Piłsudskiego o pozostaniu w stolicy bez wątpienia miał wpływ fakt, iż w dniu jego przybycia do Warszawy niemiecka okupacja była już w stanie rozkładu i perspektywa utworzenia Rządu Narodowego w stolicy wydawała się bardzo bliska.

Niemiecki gubernator opuścił stolicę, a POW razem z żołnierzami Polskiej Siły Zbrojnej, będącej pod rozkazami Rady Regencyjnej, przystąpiły do rozbrajania stacjonujących w Warszawie oddziałów niemieckich. Problemem ewakuacji niemieckiej armii Józef Piłsudski zajął się zaraz po przybyciu do stolicy. Jeszcze 10 listopada doszło do jego spotkania z niemiecką Centralną Radą Żołnierską.

W wyniku zawartych porozumień do 19 listopada ewakuowano jednostki niemieckie z Królestwa.

Przyjazd Piłsudskiego do Warszawy wywołał powszechny entuzjazm jej mieszkańców i tylko o jeden dzień wyprzedził wiadomość o tym, że w Compiegne delegacja rządu niemieckiego podpisała zawieszenie broni, które kończyło działania zbrojne I wojny światowej. Do 19 listopada zakończono ewakuację pozostających na ziemiach polskich oddziałów niemieckiej armii.
W tych dniach Polacy uświadomili sobie, że po latach zaborów właśnie odzyskali niepodległość.

W Muzeum 2 Korpusu Polskiego w Józefowie można zobaczyć oryginalną księgę z uchwałami Rady Regencyjnej, wydawnictwa i pamiątki z lat Wielkiej Wojny.